شعر و عرفان

چهره زرد

چه شود به چهره‌ی زرد من نظری ز برای خدا کنی

که اگر کنی همه درد من، به  یکی  نظاره  دوا  کنی

تو شهی و کشور جان تو را، تو مهی وجان جهان تو را

ز ره کرم چه زیان تو را، که نظر به حال   گدا   کنی؟

ز تو گر تفقد و گر ستم، بُوَد آن  عنایت  و  این   کرم

همه از تو خوش بُوَد ای صنم، چه جفا کنی چه وفا کنی

همه  جا کشی  می  لاله گون،  ز  ایاغ   مدعیان   دون

شکنی   پیاله‌ی   ما  که خون به دل شکسته‌ی  ما  کنی

تو کمان کشیده و در کمین، که زنی به تیرم و من غمین

همه‌ی   غمم   بُوَد از  همین، که خدای نکرده  خطا کنی

تو که"هاتف" از برش این زمان، روی از ملامت بی کران

قدمی   نرفته   ز   کوی  وی،   نظر از چه سوی قفا کنی؟

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: